Odpowiedzialność za siebie

Odpowiedzialność za siebie zaczyna się

od uświadomienia sobie faktu, że ja i tylko ja

odpowiadam za własne życie…”

Nathaniel Branden

W życiu możemy postępować różnie. Możemy kierować

się rozumem, postępować bezmyślnie, albo też raz tak,

raz tak. W każdym przypadku sami odpowiadamy za

swoje wybory.

Tak jak jesteśmy odpowiedzialni za swoje wybory,

tak również za działania, które podejmujemy w ich

następstwie oraz za efekty i konsekwencje tych działań.

Sami odpowiadamy również za swoje zachowania oraz

za to, jak postępujemy z innymi ludźmi (dziećmi,

współmałżonkiem, współpracownikami, znajomymi).
Odpowiedzialność za siebie, wiąże się także

z odpowiadaniem za idee i wartości, którymi kieruję się

w życiu. To także uznanie, że dążenie do szczęścia jest

wyłącznie moim zadaniem. Nie powinno się oczekiwać,

że KTOŚ zapewni szczęście.

Jak wynika z powyższego jesteśmy odpowiedzialni

za własne życie. To jednak odpowiedzialność w tych

zakresach, w których mamy wolny wybór i w takich

sprawach, które zależą od nas. Dobrze jest więc, by każdy

wiedział, za co jest odpowiedzialny a także za co nie

odpowiada. Trzeba wiedzieć, co jest w mojej mocy

a także na co nie mam wpływu. Istnieją bowiem „siły”,

na których istnienie nie mamy wpływu, ale one w jakiś

sposób na nas oddziałują. Możemy jedynie decydować

o swoim sposobie reagowania na nie.

Na co dzień spotykamy ludzi, którzy postępują świadomie,

jak i takich, którzy wyłączają swoją świadomość.

Nie potrzeba wielkiego wykształcenia, by wiedzieć,

że „widzenie jest lepsze od ślepoty”, że postępowanie

rozumne jest lepsze od bezmyślnego działania,

a świadome życie jest lepsze od nieświadomości.

By to zrozumieć WYSTARCZY BYĆ CZŁOWIEKIEM!

Podstawą bycia odpowiedzialnym za siebie

jest przyjmowanie odpowiedzialności za bycie

świadomym (włączanie świadomości do swojego

postępowania).

Więcej o odpowiedzialności można przeczytać w blogu

Tadeusza Niwińskiego (posty z dni 05 - 11. XI)