7 listopada 2007

Obraz siebie


„Każdy ma - mniej lub bardziej świadomie – jakiś ideał
samego siebie. Ludzie samorealizujący się wyraźniej
widzą ideał, do którego zmierzają, i bardziej świadomie
i klarownie go określają. Nasz stosunek do siebie oraz
sposób, w jaki siebie samych traktujemy oraz co

czujemy na swój temat, jest głównym źródłem siły
w realizowaniu siebie. To, jak bardzo lubimy samych
siebie, decyduje o naszym sukcesie życiowym,
osiągnięciach i poczuciu szczęścia”.



Tadeusz Niwiński „Elementarz życia”


Jak wynika z powyższych słów, warto jest myśleć o sobie,
jak najlepiej, szanować siebie, traktować siebie, jak
najlepszego przyjaciela oraz czuć się dobrze ze sobą.

Jak to osiągnąć?
Jak polubić siebie, kiedy często od dzieciństwa nam

wpajano, że coś z nami „nie tak” (np. nie jesteś dość
dobry; tego nie umiesz; lepiej się nie wysilaj; czego się
dotkniesz – wszystko „skopiesz”; nic ci się nie udaje;
ty NIGDY nie zrobisz tego porządnie; ty ZAWSZE coś
popsujesz; ZNOWU ci się nie udało… itd.).

Obecny obraz siebie, jaki w sobie nosimy, w dużym
stopniu zależy od naszych doświadczeń z okresu
dzieciństwa.
Brak akceptacji i miłości a z drugiej strony
destrukcyjny krytycyzm, jakich doświadczamy w tym

okresie, mają wpływ na emocjonalne życie dorosłego
człowieka. Rodzi to także postawy typu: nie potrafię; nie
zasługuję na to, co dobre; jestem gorszy od innych; nic
mi się nie udaje; jestem nieciekawy, mało inteligentny;
dlaczego mnie to spotyka…

Wzrastanie w atmosferze braku miłości i akceptacji

powoduje, że najpierw mały a potem dorosły już człowiek
nie ma wiary w siebie i swoje możliwości, ma bardzo
niskie poczucie własnej wartości, nie potrafi myśleć
pozytywnie i samodzielnie kształtować swoje życie…

Jeżeli chcemy zmienić swoje myślenie o sobie i czuć się
dobrze w swojej własnej skórze – pierwszym krokiem jest
zaakceptowanie obecnego stanu. Zaakceptowanie
siebie, takim, jakim jestem!
Dopiero wtedy jest możliwe
dokonanie zmian w sobie (chodzi tutaj oczywiście o

zmienianie tego, co jest możliwe i co chce się zmienić).
Ważne jest zdanie sobie sprawy z tego, że
tylko JA sam
mogę tego dokonać!


4 komentarze:

Alicja Poznańska pisze...

Coraz bardziej sobie uświadamiam, że zmiany w nas są możliwe. Uczę się i rozwijam te elementy siebie, które chcę zmienić i mam świadomość, że można. Widzę już postępy... choć zmiana według mnie, wymaga czasu i pracy oraz czasem sporej cierpliwości!

Irena Świątkowska pisze...

To piękne Alicjo, że pracujesz nad sobą, że widzisz postępy. Brawo!!! Takie pozytywne wyniki zawsze bardzo cieszą i podnoszą samouznanie.

Zgadza się, że praca nad zmianą wymaga czasu, pracy i cierpliwości. Wymaga także dużej systematyczności i konsekwencji.
O tym właśnie będzie w moim następnym poście. Zapraszam!

Alicja Poznańska pisze...

Chętnie poczytam :)

Irena Świątkowska pisze...

Zapraszam ponownie :-)))