Skoki delfinów

.

A oto efekt końcowy mojej zabawy i pracy jednocześnie.

.

.

Widzę, że udało mi się oddać wspaniałe, opływowe kształty delfinów. Mam nadzieję, że udało mi się też pokazać, jak szybko płyną i jak zwinnie wyskakują z wody.

.

Praca powstała według wzoru i wskazówek zawartych w gazetce "Przygoda ze sztuką" cz. 20.
.

.
Uśmiechnij się!!!

*** Co robi delfin, gdy jest głodny? Idzie na ryby! ***

Cha, cha, cha...

.

Uwaga! Pracę można powiększyć klikając na nią lewym przyciskiem myszy. Do bloga wracamy klikając strzałkę "wstecz".

.

.

Rysowanie delfinów

W domu, po spotkaniu w klubie, powtórzyłam zabawę w rysowanie delfinów. Tym razem podzieliłam karton na pola, dzięki którym łatwiej było mi zachować odpowiednie proporcje.

.

.

Rysunek stopniowo zaczął nabierać kształtów.
.

.

Potem przystąpiłam do cieniowania poszczególnych delfinów.
.

.

Zabawa wciągała coraz bardziej.
.

.

Efekt końcowy zaprezentuję już jutro!

.

.

KLS-9 w Zduńskiej Woli

.

Spotkania zduńskowolskiego Klubu Ludzi Sukcesu nr 9 ruszyły po przerwie.

Tematem wiodącym wczorajszego spotkania były "Wykręty".
Wypowiedzi były niezwykle ciekawe a ile osób, tyle spojrzeń na to zagadnienie.

Wygłoszono dwie mowy programowe: Gabrysia nt. "Konformizm" i Jadwiga nt. "Świadome życie".
Obydwa tematy były bardzo ciekawe, wciągające słuchaczy i dające dużo do myślenia.

Okazuje się, że do końca nie zdawaliśmy sobie sprawy ze znaczenia słowa "konformizm".
Po wystąpieniu Gabrysi doszłam do wniosku, że warto nauczyć się myśleć pozytywnie, nieustannie podnosić swoją samoocenę, wyrabiać sobie własne zdanie w różnych kwestiach, a także ufać sobie i swojej intuicji. Dlaczego? Po to, by być osobą silną, nie poddawać się zdaniu (opinii) grupy czy osoby za cenę akceptacji (jak to robią konformiści).

Mowa Jadwigi uświadomiła mi, jak ważna jest świadomość w codziennym życiu. "Świadomość", czyli stan bycia lub zdawania sobie sprawy z jakiegoś aspektu rzeczywistości. Jest zdolnością postrzegania otoczenia w określony sposób i na określonym poziomie oraz odpowiedniego kierowania swoim postępowaniem.
Wystapienie Jadwigi pobudziło mnie do spojrzenia w książkę Nathaniela Brandena "Sztuka świadomego życia".
Przeczytałam tam, że:
"Świadome życie jest stanem umysłowej aktywności, a nie bierności. Jest zdolnością odbierania świata świeżym spojrzeniem... Świadome życie jest chęcią pełnego zdawania sobie sprawy ze wszystkiego, co jest związane z naszymi zainteresowaniami, wartościami, zamiarami i celami. Jest gotowością stawiania czoła faktom, niezależnie od tego, czy są one przyjemne czy nie. Jest chęcią odkrywania swoich błędów i korygowania ich. Jest dążeniem - w ramach własnych działań i zainteresowań - do lepszego postrzegania i rozumienia świata, w którym żyjemy (zarówno otaczającej nas rzeczywistości, jak i własnego wnętrza..."

Ponieważ na tym pierwszym spotkaniu było nas pięcioro, wszystko przebiegało szybko i sprawnie. Mieliśmy jeszcze czas, by zająć się innym działaniem. Gabrysia zaproponowała zabawę w rysowanie. Dokładniej było to szkicowanie delfinów. Posuwaliśmy się według pewnego schematu, krok po kroku, aż w pewnej chwili... okazało się, że na naszych kartonach pojawiły się wyskakujące z wody, wesołe delfinki!
Jaki z tego wniosek? "Nigdy nie jest za późno". Nawet na spróbowanie swoich sił w rysowaniu (jak i w innych działaniach).
Dla mnie była to fajna, wciągająca zabawa. Do tego dająca ciekawy, wymierny efekt.

Ponadto zastanawialiśmy się na spotkaniu, jakie działania możemy podjąć w ramach klubu, czy zespołów działających przy klubie, by zainteresować więcej osób. Padło kilka propozycji. Zobaczymy, co wyniknie w efekcie.

Następne spotkanie w piątek 23 maja o godz. 18.00 w budynku Telekomunikacji, ul. Piwna 8 (wejście główne).
Zapraszamy wszystkie zainteresowane osoby! Możecie przyprowadzić swoich znajomych!
Do zobaczenia!

Klub Ludzi Sukcesu zaprasza!

.

KLUB LUDZI SUKCESU w Zduńskiej Woli (KLS-9) wznawia swoją działalność po przerwie (http://bjaga.republika.pl/kls-9/index.html)

Pierwsze spotkanie dzisiaj, tj. 9 maja o godz. 18.00 w Budynku Telekomunikacji przy ul. Piwnej 8 (wejście główne).
Kolejne spotkania odbywać się będą co dwa tygodnie.

Zapraszamy wszystkie zainteresowane osoby! Każdy jest mile widziany!
Wiek, płeć, czy wykształcenie nie mają znaczenia. Ważne jest to, że chcesz zrobić coś dobrego dla siebie i dla innych.
.
.
Zadania spełniane przez Klub:
* rozwijanie umiejętności stawiania i osiągania celów;
* umożliwianie ćwiczenia asertywności;
* kształcenie zdolności niezbędnych w zarządzaniu, takich jak:
- efektywna komunikacja,
- racjonalne gospodarowanie czasem,
- umiejętność publicznego występowania,
- doskonalenie możliwości językowych,
- konstruktywna ocena innych,
- stwarzanie pozytywnego klimatu twórczego;
* stymulowanie do zwiększenia poziomu świadomości w życiu;
* uczenie odpowiedzialności za swoje życie i osiągnięcia;
* służenie radą i pomocą w realizacji celów;
*umożliwianie nawiązania kontaktów z osobami o podobnych poglądach i celach;
* uczenie tolerancji.

.
Więcej o koncepcji klubów można przeczytać na stronie http://teta.ai/polska/kls/koncepcja.html
.

.

"Eugeniusz Oniegin" i... ja

Od kiedy jestem z Pawłem, co jakiś czas dostarczamy trochę strawy naszym duszom, uczestnicząc w spektaklach operowych, czy operetkowych. Byliśmy już na: Halce, Carmen, Księżniczce Czardasza, Baronie Cygańskim…
Ostatnio 24 lutego uczestniczyliśmy w pięknym dziele Piotra Czajkowskiego „Eugeniusz Oniegin”. Bilety na tą operę dostaliśmy w prezencie, z okazji naszego ślubu, od najbliższej rodziny. Piękny to prezent i gest.

Jak się okazało kompozytor opatrzył swoje dzieło informacją, iż są to „sceny liryczne”. I rzeczywiście każda z nich może istnieć niejako samodzielnie.

W „Onieginie” muzyka doskonale oddaje nastrój i charakter postaci. Czajkowski, jako wspaniały kompozytor stanów duszy, w znakomity sposób określa przeżycia i uczucia. Np. Leński – przedstawiał głosem miłość, a także zazdrość i desperację, Tatiana – wahania dziewczęcej duszy i dojrzałość Księżny Greminy. Oniegin – pewność siebie, obojętność, aż po rezygnację z dumy i żebraninę o odrobinę miłości…

„Oniegin” – jest operą – dramatem niespełnionych nadziei. Dramatem Leńskiego, dramatem Tatiany, wreszcie dramatem samego Oniegina.
Co więcej, jak przeczytałam w wypowiedzi Henryka Swolkienia, odzwierciedla życiowy dramat Czajkowskiego. Dramat niespełnionych tęsknot do pełni miłości, do miłości odwzajemnionej. Przeczytałam też, że twórca muzyki komponował ją jakby w transie, niezwykle łatwo i niezwykle szybko. tłumaczy to osobiste zaangażowanie Czajkowskiego w Puszkinowskiego „Oniegina”.

W tej operze zachwyciła mnie genialna muzyka, ukazanie charakterów postaci a także elementy folkloru rosyjskiego (stroje ludowe).

Moja szczególna sympatia do tego spektaklu wynika ze wspomnień. Kiedyś interesowałam się (za czasów szkolnych) muzyką poważną. Mimo, że sama nie byłam obdarzona szczególnym słuchem muzycznym (ani głosem), muzyka zawsze trafiała mi do serca. Uwielbiałam wszystko, co było związane z tym przedmiotem (nawet tworzenie gam, pasaży…itd). Grałam w tamtym okresie na akordeonie (nawet nieźle) i odrobinę na pianinie. Zdawałam też maturę z muzyki.

Drugi powód mojej sympatii do dzieła Czajkowskiego – to język rosyjski. Przedstawienie było grane w wersji oryginalnej z napisami w języku polskim. Rosyjski był moim ulubionym przedmiotem zarówno w szkole podstawowej, jak i średniej. Nauka tego języka przychodziła mi dość łatwo, z niecierpliwością czekałam na lekcje z tego przedmiotu i prace zadawane do domu. No i oczywiście zdawałam maturę z rosyjskiego. Co ciekawe, to jedno z pytań maturalnych dotyczyło omówienia wybranego poematu Aleksandra Puszkina. Wybrałam „Eugeniusza Oniegina” (być może innych nie znałam – teraz nie pamiętam). Słuchając libretta (oprac. przez Modesta Czajkowskiego) doszłam do wniosku, że wiele słów w j. rosyjskim jeszcze pamiętam (mimo, iż od 27 lat nie mam kontaktu z tym językiem).

Może jakiś kursik na powtórzenie?! Z pewnością bardzo szybko opanowałabym ten język.

.

.

Zmiana...

.

Witam Czytelników mojego bloga po dłuższej przerwie. W kolejnych postach oderwę się nieco od wątku, który ostatnio poruszałam.

Wiele się działo w minionym czasie w moim życiu. Najważniejszym i najpiękniejszym wydarzeniem było zalegalizowanie mojego związku z Pawłem. Ślub odbył się 9 lutego.

.

Teraz jestem szczęśliwą mężatką. Przyjęłam nazwisko męża – Świątkowska. To tłumaczy zmianę, która jakiś czas temu pojawiła się w moim blogu.

Więcej informacji o naszym ślubie można znaleźć w blogu Pawła ( http://pablobarden.blogspot.com/ ). Są tam fotki... i pewna doza humoru (jak to u Pawła).

.
.

Efektywne wykorzystanie czasu

Dziwię się niektórym ludziom, którzy twierdzą, że nudzi im się w życiu.
Znam osoby z trudem wytrzymujące w domu, kiedy mają trochę czasu wolnego od pracy zawodowej. Nie wiedzą, co zrobić z jego nadmiarem. Przeważnie spędzają go na porządkowaniu, zmywaniu, praniu, prasowaniu… Jak się „obrobią”, zostaje im oglądanie telewizji… i nuda! Nie mogą doczekać się powrotu do pracy…

Znam też osoby, które mają jakieś zainteresowania albo ciągle się uczą, rozszerzając swoje horyzonty. Doskonalą się i rozwijają w różnych dziedzinach.. Dla tych osób nie istnieje pojęcie: „nadmiar wolnego czasu”. Często nie nadążają z tym, co chciałyby zrobić w ciągu dnia. Sama zaliczam się do takich osób.

Istnieje metoda (dość znana) na poprawienie efektywności wykorzystania czasu. Jest to codzienne robienie listy rzeczy do zrobienia w danym dniu.
W gotowej liście dobrze jest nadać priorytety poszczególnym zadaniom. Należy przystąpić do realizacji kolejnych zadań zaczynając od najważniejszych. Dopiero kiedy konkretna pozycja z listy będzie wykonana w całości – przechodzić do realizacji następnej.

Listę dobrze jest robić każdego ranka. Jeżeli bardzo wcześnie zaczyna się pracę, można ją robić wieczorem. Ja tak właśnie postępuję.
Dzięki zapisaniu rzeczy, które mam do zrobienia w następnym dniu, efektywniej wykorzystuję swój czas. Jestem w stanie zrobić o wiele więcej niż wtedy, kiedy takiej listy nie zrobię.
Pewnie, że niekiedy zdarza mi się nie wykonać wszystkiego z listy w danym dniu. ale najważniejsze sprawy są już za mną. Te nie wykonane przechodzą na następny dzień.

Ponieważ metoda jest naprawdę prosta i skuteczna, dlatego ją bardzo polecam!
Daje także wymierne efekty w pracy zawodowej!

.

.